Wanneer je zelf een huis hebt gebouwd, of aan het bouwen bent, met de ondersteuning van experts in hun vakgebied zoals een architect of bouwheer, ben je wellicht in aanraking gekomen met de elektriciteit. Indien dit het geval is geweest, zal de term ‘aarding’ je bekend in de oren klinken. Dit betreft een belangrijk aspect van de elektrische installatie. Het is de basis, het fundament wat meteen ook een veiligheidsfunctie heeft. In grote lijnen komt het hierop neer: door een correcte aarding wordt de veiligheid van de bewoners gewaarborgd (naast natuurlijk al de gebruikelijke beveiligingen zoals een aardlekschakelaar bijvoorbeeld). Vandaar dat we in dit blogbericht het belang van een goede aarding graag beklemtonen.
In België worden de regels, met betrekking tot elektriciteitsprojecten, vastgelegd in het Algemeen Reglement op de Elektrische Installaties (AREI). Hierin staat ook een topic beschreven omtrent de aarding. Zo wordt er bijvoorbeeld gesproken over de minimale vereisten voor een veilige en betrouwbare elektrische installatie.
Aarding is bedoeld om de elektriciteit op een veilige manier af te voeren in het geval van een aardingsfout. Zo wordt het risico op elektrische schokken en brand aanzienlijk verminderd. Een juiste aarding moet gerealiseerd worden met behulp van een geaard elektrisch systeem. Het systeem moet verbonden worden zijn met het elektriciteitsnetwerk en een grondpunt.
Stel bijvoorbeeld: je raakt een wasmachine aan (die niet geaard is) waarvan de behuizing onder spanning staat (zonder dat je het weet). Van zodra een lichaamsdeel in rechtstreeks contact komt, is er maar 1 weg: de stroom vloeit via het lichaam (zie ‘weg van de minste weerstand’). Mocht datzelfde toestel wel geaard zijn, dan kiest de stroom wederom de weg van de laagste weerstand. En dat is deze keer niet het lichaam maar wel de aardingslus die voorzien is (deze vloeit uiteraard via de aardingskabel richting de aardingsrail in het verdeelbord, die op zijn beurt verbonden is met de aardingsonderbreker en bijgevolg de aardingslus). Het spreekt voor zich dat, in een dergelijk geval, de differentieelschakelaar in actie treedt aangezien er een verschil gedetecteerd wordt door de in- en uitgaande stroom.
Nu je dus goed begrijpt wat het praktisch nut is van de aarding, geven we je hieronder enkele interessante weetjes mee. Voor iedere elektrische installatie dient aarding voorzien te worden. Vaak is dat in de vorm van een aardingslus. Dit is een blanke koperen geleider of verlood koper met een kabelsectie van minimaal 35 mm². In de meeste gevallen wordt deze in de funderingssleuf ingegraven. De twee uiteinden van de lus worden in de woning binnengebracht, ter hoogte van het verdeelbord. Via een aardingsonderbreker is deze verbonden met een algemene aardingsrail in het verdeelbord. De aardingen van alle kabels, die van hieruit vertrekken, worden hierop aangesloten.
Op technisch vlak zijn er uiteraard een aantal vereisten waaraan deze aardingslus moet voldoen, overeenkomstig met de regelgeving in het AREI. Hieronder een kort overzicht, alsook enkele foto’s waarop onderstaande componenten/items te zien zijn:
- De aardingsweerstand mag niet groter zijn dan 100 Ω, en bij voorkeur kleiner dan 30 Ω (zo kiest de stroom altijd de weg van de minste weerstand – stroom vloeit weg via de aarde en niet via het lichaam);
- Het is verplicht om een aardingsonderbreker te installeren (zo kan de aardingsweerstand gemeten worden);
- De minimale draadsectie, waarmee de aardingslus verbonden moet worden met de hoofdaardingsrail in het verdeelbord, is minimum 16 mm²;
- De kleur van isolatie-draden is altijd geel-groen (op die manier is het altijd goed zichtbaar);
- Elk stopcontact en elk verlichtingspunt moet geaard zijn.
Om het mooi samen te vatten: de juiste aarding rondom een huis is belangrijk om de veiligheid van de bewoners te waarborgen én om de elektrische apparaten en systemen optimaal te laten functioneren. Door het werk uit te laten voeren door een professionele elektricien, kan je er vanop aan dat alles correct wordt geïnstalleerd.
Heb je hier toch nog vragen over? Of ben je niet 100 procent zeker of jouw woning hieraan voldoet? Neem gerust contact op. Wij helpen je graag verder.
Maar waar is de keuze van afhankelijk? Langs de ene kant is het allereerst goed om weten welke toestellen/lampen aangesloten zullen worden, en dus ook welke stroom deze vragen. Er is natuurlijk een verschil tussen de stroom die een televisie vraagt en de stroom die een elektrische oven nodig heeft. Bij televisies valt dat over het algemeen erg goed mee maar een oven bijvoorbeeld is een voorbeeld van een typische verbruiker met een hoog stroomverbruik. Om je een idee te geven: een verwarmingselement (kookfornuis/oven/…) heeft een stroomverbruik met een factor 20 t.o.v. een televisie bijvoorbeeld (oven van 3200 Watt – televisie van 164 Watt).
Voorts kan de keuze van de kabel ook afhankelijk zijn van andere factoren zoals de omgeving, temperatuur, … Heb jij buiten een tuinhuis met stopcontact(en)? Of zelfs een jacuzzi in de tuin? Dan ligt er ongetwijfeld een kabel om alle componenten te voeden. In een dergelijk geval zou de kabel geschikt moeten zijn voor wisselende temperaturen, alsook bescherming bieden voor externe invloeden (in de vorm van een afgeschermde kabel bijvoorbeeld).
Wordt er tijdens de voorbereiding toch niet de juiste gebruikswijze gehanteerd op vlak van kabelsecties? Dan zijn de gevolgen niet te overzien. Een brand is vaak het rechtstreekse gevolg van kabels die toch meer stroom te verduren krijgen. In dat geval worden de geleiders zo warm dat de temperatuur snel stijgt. De isolatie rondom de kabels kan de warmte niet dissiperen en vervolgens vat de kabel vuur. Met andere woorden: het is de combinatie van een juiste kabel en een correcte kabelsectie met inbegrip van een juiste plaatsingswijze. Volgens de regels van het elektriciteitsvak.
